Big Bang olayı

Her şeyi bi özet geçelim. Dünya yoktu, o "ol" dedi oldu. Her şey oldu. Hala oluyor, yarattığı sürece olacak. Elimize, gözümüze değen şeyler varlığımızın sonucu değil, varlığımızın idamesi için yaratılmışlar... Kendisine el sallandığını düşünen bir kameramanın karşısındaki insanlara el sallaması gibi komik hallere düşüyoruz. Bu bir.

İkincisi tuhaf bir dünya burası.

Bu blog ya da benim hayatım. Yaptıklarımın neticesi güzel olduğu zaman ne ala dünya diyip, yaptıklarım belki bir zincire dahil olup kötüye, zarara yol açtığı zaman batsın bu dünya moduna girmem hakikati değiştirmiyor. Döktüğüm gözyaşları, sinirlendiğim davranışlar, haksızlığa, iftiraya uğradığımı, derdimi anlatsam bile kimsenin bana inanmayacağını düşünerek yaşlandığım bu deney ortamında Pavlov'un köpeğiyim, sürekli havlıyorum, öyle geliyor. Sonra suskunluk hali düşüyor işte. Bu yılmanın neticesi de olur, dünyaya yılgın gelmenin neticesi de..

Ben iman ettim. Hesap günü var. Bugün canımı acıtan ne varsa bedelini ödeteceğim. Yok yok, acırım hemen. Vicdanı sızlamazlara bile kıyamayıp helal olsun der geçerim. Hala el sallarım bana el sallayanlara.

İnsanlık hali işte, nisyandayım...